Arie Zonneveld

Pieter Schellevis gehuwd te Schiedam op 28 december 1898 met: Rijkje Christina Pelgrim. Het jaar na Rijkje haar overlijden hertrouwt Pieter, over deze periode is niet bekend. Hij heeft in zijn leven van alles en nog wat gedaan. Het motto van Pieter was: Ik heb het nog niet eerder gedaan en daarom is niet bewezen dat ik het niet kan, waarom zou ik het niet gewoon doen. Pieter zou o.a. hebben gevaren, loopman, rijwielhandelaar (zou zijn eigen fiets merk gehad hebben) en verwarmingsmonteur, geweest zijn maar ook garagehouder, winkelier, eigenaar van een theetuin en Dirigent van een zangkoor met de naam Diligentia. Telkens als een zaak goed op de poten stond en goed liep deed hij hem van de hand en begon iets nieuws. Hij heeft zijn zaak in Rotterdam verkocht nadat hij verliefd was geworden op de voormalige fazantenkwekerij in Putten, die had hij tijdens een korte vakantie op de Veluwe ontdekt. Kennelijk ging het Pieter in 1934 goed en kocht hij De Heihaas, hij zou deze voor zijn plezier begonnen zijn. De Heihaas was, 13 ha grond met afrastering, huis en fazantenhokken. De prijs was 10 cent per vierkante meter. De naam Heihaas zou door Piet Zonneveld (1881) verzonnen zijn. Menigeen lied hij kosteloos op De Heihaas kamperen vooral de familie heeft hier dankbaar gebruik van gemaakt. Hij runde De Heihaas samen met zijn zussen Mien en To. To en Mina hadden samen een grote meubelzaak in Schiedam. Broer Willem (1882) had een meubelwinkel in Den Haag en ging failliet. Hij had geen geld en inkomen meer en werd met zijn gezin opgevangen door de familie. Toen To en Mien samen met Pieter naar Putten vertrokken, ging Willem in hun huis wonen en runde de winkel. Pieter woonde in het huis op De Heihaas. To en Mina woonden in een huis aan de andere kant van de weg, schuin tegenover De Heihaas. De fazantenhokken werden eenvoudige huisjes, er werden een paar meer luxe recreatiehuisjes op het terrein gezet, door Piet vervaardigd. Deze werden dan voor f.25, - per week verhuurd. De matrassen bestonden uit stro - zakken, die iedere dag gekeerd moesten worden. Daarnaast werden er veel tenten opgezet. De camping bleek een gat in de markt. De behoefte aan recreatie was groot, terwijl er hiervoor nauwelijks iets was. To verzorgde ondermeer de maaltijden voor de gasten. Wanneer er nieuwe gasten aankwamen op De Heihaas kregen zij een gratis warme maaltijd. In die tijd kwamen de mensen vooral per fiets, en waren bij aankomst wel toe aan een goede maaltijd. In de schoolvakanties werd De Heihaas vooral bevolkt door familieleden die daar kosteloos hun vakantie doorbrachten. Sommigen bleven langere tijd op De Heihaas wonen, wanneer zij financiële of andere problemen hadden. Op deze manier zou De Heihaas niet erg winstgevend geweest zijn. Wat Pieter niet uitmaakte omdat hij De Heihaas voor zijn plezier begonnen zou zijn. In de winter wanneer het rustig was en er geen kampeerders meer waren maakte Pieter scheepjes in flessen en bouwde hij houten scheepsmodellen van het type "Batavia". Naar het schijnt maakte hij ook prachtig figuurzaagwerk voor onder b.v. theebladen. Pieter was een sociaal bewogen mens. Hij bouwde de bungalows op De Heihaas en deed alle voorkomende klussen. Enige tijd voor zijn overlijden, liet hij De Heihaas overgezet op naam van To. Pieter was toen al ziek. Waarschijnlijk omdat To daardoor verzekerd zou zijn van een inkomen. Ze had al die jaren met hem samen gewerkt. Mina was toen al overleden en To toen 59 jaar. Pieter was een levens - genieter en een avonturier. In 1948 na Pieters overlijden, is het voor To onmogelijk De Heihaas alleen te runnen. Zij vroeg de hulp van broer Willem. De meubelwinkel in Schiedam liep toen niet erg goed meer. Na Pieter's overlijden, kwamen Willem en zijn gezin in het huis op De Heihaas wonen. To bleef in haar eigen huis. De gratis vakanties voor familieleden en andere gasten en aanlopers waren afgelopen. Willem en zijn gezin moesten wel het inkomen uit De Heihaas zien te halen.